przeszłość -moja nostalgia...

Umyłam filiżankę po twojej kawie
zmyłam makijaż drżącą dłonią
scałowałam ostatnie słowo z kącika twych ust
poranek zamknęłam jak atlas podróżnika do nikąd

znajdziesz mnie zawsze,
ale, nie szukaj
Jestem wspomnieniem
uśmiechem skropionym goryczą

staje na palcach...
całuję cie prawy policzek
widzisz uśmiech w moich oczach?

Ana,
Niesamowite te wiersze -az mnie przeszywa w srodku cos.Sa bardzo glebokie i czlowiek przy nich ma refleksje nad soba-bo po czesci mowia o nas samych-o tym co i w naszych srodkach sie dzieje...niesamowite...

Dziękuje Ci kochanie za te słowa, to bardzo miłe dla mnie, wiedzieć , ze pojawiają się jakieś emocje kiedy mnie czytasz ... buziaki

rozsypałeś mnie jak sznur pereł
przesypuje ci sie przez palce
gubisz mnie każdym oddechem

koralowe dłonie tracą moc
milknę w krzyku
tonę w słabym świetle świec
uciekam w ciemny kąt nocy

niepewnie wyciągam dłoń
skazana na porażkę obojętnego milczenia
część mnie oddala się w nicość

Obudziłeś mnie ciszą

pierwszy łyk kawy z bólem

usmiechnęłam się przez łzy- bo dla Ciebie kochanie,

dla ciebie,

przez ciebie,

z tobą ,

w tobie,

przy tobie,

po tobie,

w sobie

blask moich oczu wypełnia pustkę...

ciepło twych rąk pozwala zapomnieć...

w sobie tę siłę znajdź

Wypuściłam ostrożnie powietrze z płuc
Wstrzymywalam cię w sobie jak tlen
Przesunęłam kciukiem po krawędzi ust
Spierzchnietych przez niemy krzyk ciemności
Teatralna poza poranka
Sztuczny uśmiech gotowości
Lepka nadzieja
Pusty wzrok

Snilam o Tobie...
Dotykałam przestrzeń między nami
Napawalam się ironicznym uśmiechem
Już wiem jaki smak mają twoje usta
Snilam o Tobie...

Otrząsne się z Ciebie
Z resztek marzeń i nocy...

wypuściłam twoją ręke z mojej dłoni
znów jestem swoja
pozwoliłeś mi dotknąć swego serca
przelotnie
pozwoliłam ci wejść w moje serce
odkurzyłam półeczke przy lewej komorze

I've been wonderin
Who will be there to take my place
When I'm gone you'll need love
To light the shadows on your face
If a great wave shall fall
It would fall upon us all
And between the sand and stone
Could you make it on your own


Runaway with my heart
Runaway with my hope
Runaway with my love

W płatku śniegu widzę ciebie
Rozpuszczasz się od ciepla powieki na którą spadłes
Na nowo układasz moje sny
Stan obok i zamknij mi usta..

Jak głos dochodzący z zaświatów
Cichy i wyraźny zarazem...
Jak echo moich dziecięcych snów
Rozmarzonych i niewinnych
Wracam do ciebie
Czasami...
W poniedziałki...
W ułamku sekundy przed zaśnięciem...
W bólu głowy...
Jak lekki podmuch lipcowego wiatru
Nierzeczywisty i ulotny...
Wierzyłam twoim dłoniom...
Zapamiętałam bałtycki zmrok...
Ty nim byłeś
Zapamiętałam smak sierpniowych łez
Ty w nich byłeś
Zapamiętałam pierwszy poranek bez ciebie...

Mój Drogi Wrogu, Dzięki Ci, że jesteś. Tak konsekwentnie zagęszczasz mi powietrze. Ostatni oddech zabrałbyś bez słowa. Na złość Ci żyję... jestem ...




z dnia na dzień jest mnie mniej

nienawidzę poranków, każdy świt szepcze smutno , że to koniec....

Jesteś uśmiechem gdy rozbłyśnie świt
Dlaczego tak kocham twoje słabości?
Jesteś nadzieją gdy nadchodzi zmrok
Dlaczego tak pragnę gorzkich słow?

Umiałabym być cichutko...
Byle blisko...
W kąciku twego oka...

Tak wielka kruchość poranka mnie pochłania
Tak senna jawa bezruchu mnie dusi
Ubieram najpiękniejszy uśmiech
Nie lubisz mych łez
Wkładam w usta słodką ironie...
Nie lubisz barwy smutku...

Chce być inna
Zimna,
Twarda,
Obca,
Niczyja,

Jestem twoja...

Znów zrobiłam coś nie tak
Ze cię nie ma ...
Znow powiedzialam coś źle
Ze cię nie ma ...
Znow nie zważyłam słów
Znów cię nie ma ...

Rozpadalo się w moim sercu na dobre
Odmierzam czas wspólną ciszą
Fałszywie rysuje twój obraz w sobie
Zgubilam się ...
Znajdź mnie!
Smutny uśmiech zgody daje ci na pożegnanie
Cichy jęk mimowolnie wyrywa mi się z krtani
Tak , kocham
Tak , tak miało być
Nie nie żałuję

Rozdmuchales iskierke mego serca w wielki płomień
W zamian wywietrzylam przedpokoj twojego umysłu ze złych wspomnień
Zapatrzylam sie w twoją duszę ze zdziwieniem
Dziękuje , ze się mnie nie obawiasz
Lawiną radości spływasz z moich powiek gdy zasypiam
Kaskadą śmiechu gubisz mój lęk...
Deszczem nadzieji pozbawiasz mnie obaw...
Odwdzieczam się wiarą w jutro
Istniałes dla mnie ,
Wiedziałam ze jesteś...

nie muszę wróżyć z fusów swoją drogę znam
jutro czy później zechcesz odejść wiem...
tych słów o miłości nie zbywaj milczeniem
razem ze mną je mów..
to nie tak miało być
wiem, że nie byłam dla ciebie
żyłam w twoim świecie
będziesz tęsknił ,ale z każdą sekunda,godzina i dniem coraz mniej,czas pozwala zapomnieć...
chciałabym mieć taką moc by wziąć twoje obawy i odepchnąć daleko...
moje łzy nie są oznaką słabości
w jakie słowa mam cie ubrać
z jakich słów rozebrać siebie
byś wiedział jak daleko zabrnęłam w Tobie...
To nic, że chwilami się lękam
zabierz mnie stąd, ukołysz strach
z bólem buduje kolejny dzień bez Ciebie,
z bólem wplatam uśmiech między godziny gdy Cie nie ma
kołysana twym spojrzeniem
w mlecznej mgle otulającej miasto
wbiegam z rozmazanym makijażem
na peron twojego serca

Zapachniało tobą...
ułożyłam w kryształowym wazonie mysli twoje w moich
jak bukiet frezji w kolorowych płatkach znajduje twój znak

Zapachniało tobą...
dotknięcie tak nierzeczywiste, acz cudownie namacalne
jak zwiewnie opadająca rzęsa wprost na mój policzek

Zapachniało tobą...
uczę się Ciebie na pamięć...
tempa twojego oddechu,
natężenia słów gdy mówisz kocham
drżenia dłoni gdy wplatasz je w moje włosy
pieścisz mnie spojrzeniem
kochasz każdym słowem
obejmujesz niepostrzeżenie

już prawię cie czuje...
już prawię cie mam
już jesteś mój

Dotykamy zimną ścianę lęku między nami
Glaszczemy niewidzialną przestrzeń milczeniem
Pieścimy oddechem zanikającą nić porozumienia
Znikamy...
Biorę nas w dłoń i unoszę ku słońcu
Wtulam się w niknące drżenie wspólnych chwil
Wnikam w nas...
Obejmij mnie mocno!
Boję się za przyszłość
Płacze za wczoraj
Tęsknię za dziś które zanika...
Łza deszczu zmywa miłość
Tęsknię za tobą jak za każdym kolejnym...
W myśl jutra , którego nie będzie

Są drzwi których nie chcę otwierać
Nakładami bezgranicznej nadziei wmawiając sobie samej
Dasz radę...
Nie ma dobrej drogi
Nie ma rozwiązania
Zapetla mi się wszystko...
Kiepsko się ubawilam
Nie wyciagam dłoni bo i po co...
Chyba już zapomnialam...
Zasypiam odganiajac złe myśli...

będe-gdy zmylisz krok
poczekam -jesli twoja droga będzie dłuższa niż nasza
Podam dłoń -jeśli staniesz na zakręcie i i nie będziesz wiedział któredy pójść
będe cierpliwa- gdy zwątpisz w siebie , we mnie, w nas
podam dłoń- gdy wiatr będzie wiał w twoją twarz

A jeśli upadnę - będziesz?
A jeśli nie zdąże-poczekasz?
A jeśli wiatr poniesie moje myśli w druga stronę- bedziesz cierpliwy ?
Agdy zapomnę na chwilę o tym co ważne- wskażesz mi właściwą drogę?