z braku laku i....

Hmmm więc i ja zacznę , jakoś ciężko mi było znaleźć odpowiednią kategorię pod te moje rozważania.

Jaki mam problem, hmmm nie wiem czy mam, ale chyba jednak. bardzo długo byłam z kimś kto ranił mnie w każdy możliwy sposób wykorzystywał w każdym tego słowa znaczeniu, oczywiście i ja czerpałam z tego pseudo związku korzyści bo musi byc równowaga w przyrodzie... moje korzyści to zapełnianie pustki i dziury emocjonalnej ( krateru jak stąd do wieczności..)... Oczywiści po 5 latach "fantazyjnego " nie mylić z fantastycznym pożycia... znalazł inną ofiare 14 lat starszą odemnie o ironio... Myślałam, że mój świat się skończył, płakałam i drapałam nogi do krwi... Minęło trochę czasu już nie tęsknię...nie za nim..., ale wraca moja pustka, strach, obawa, mnóstwo maleńkich lęków które kiełkują co rano pod poduszką... a ja zaciskam oczy i udaję , że to tylko zły sen... Mam dni kiedy wydaje mi się , że będzie dobrze... a potem karuzela gna w dół...
Chodze , błądze, źle mi samej, nie chce nic, nie chcę byle " kogo" więc wybieram , przebieram i nic... i nie umiem i chce i sie boje...

A czym się zajmujesz?Pracujesz,czy uczysz sie? Mi pomogła praca.
Znalazłam drugi etat i pracowałam bez wytchnienia. Nie miałam czasu na dołowanie się.Wiem, że to nie łatwe,ale może wart spróbować.

Wiesz... pracuje (to już nie te lata by się uczyć ) praca pomaga o ile jej nie zawalam... w kazdym razie założyłam ten wątek, żeby przybliżyć swoją osobę... i temat ex..ów mój mimo, że odszedł do innej wysyła mi smsy na święta... itd, ale objawem mojego zdrowienia jest to iż na sms-a sylwestrowego nie odpisałam ( a wstanie nietrzeźwości-rzadko kiedy panuje nad emocjami-więc to wyczyn)

Unmei... twoje słowa brzmia tak znajomo, że aż boli... , ale wiem że warto próbować... Kochanka w łóżku? Unmei.. zrobiłam jej kawę heheheh była zdziwiona , ja po czasie też , teraz zareagowałabym inaczej ...
wiesz... właśnie sprawiłaś, że " mam już swoją dupkę, dupek mi nie potrzebny" to śliczne będzie też moim mottem hahahaha

A tak na poważnie... świadomość, że przejdzie nie wiele pomaga w obecnym bólu..., ale pamietaj, że przejdzie

Unmei napisał:Ale najlepszy był mój facet,który wiecie jak zareagował:"Kochanie jakbyś Gdybyś nas nie widziała to nie byłoby problemu a tak?"

O żesz... Unmei, wybacz, ale ten tekst rozbawił mnie do łez... Skąd "oni" to biorą to nieprawdopodobne .
Jak to się skończyło? wyprowadził się od razu? jak Ty teraz się czujesz... trzymasz? mocno bo wiem, że teraz potrzebujesz

Ja też nie mam pojęcia skąd faceci biora te swoje teksty.
Mój były sprowadzał laski do MOJEGO domu kiedy ja chodziłam na nocki...Za dnia też mu sie zdarzyło.Za każdym razem wyrzucałam go z domu i za każdym razem pozwalałam wrócić...

ojjj wybaczało się wiele, ale teraz już wiem, że nie warto , ludzie sie nie zmieniaja jedyne co może się zmienic to ty-ja w sensie w sobie ...Rety tak wiele chciałabym zrobić wokół siebie a kręce sie wkółku jak młoda kotka, łapie sie jakichś dziwnych inicjatyw...ehhhh pomysły kiepskie, i w sumie kiepscy ludzie naokoło... Ta tendencja do przywiązywania sie do osób które maja mnie gdzieś coraz silniej bije jasnym światłem po oczach...

Wiesz co Ana kiedys mi ktos powiedzial ze dlatego przyciagam ludzi z jakimis zjebanymi charakterami bo jestem na tyle silna ze dam rade z nimi zyc badz radzic sobie w chorym zwiazku. Bedac teraz sama hmm nie narzekalam na brak zainteresowania ale co z tego jak tym typom nie chodzi o to o co mnie chodzilo,nie dostawalam tego czego potrzebuje wiec konczylam te znajomosci bardzo szybko! Ciezko jest w pewnym wieku znalesc kogos odpowiedniego aczkolwiek na pewno w koncu....kiedys...predzej czy pozniej hmmm zycze Wam z calego serca zeby predzej ale zeby to byl ktos przy kim bedziecie sie czuly tak jak tego pragniecie,inaczej nie ma sensu.....mi tez wiele brakuje no ale ja mam dzieci wiec troche to u mnie inaczej wyglada.
Wiem ze samotnosc dokucza sama czesto tak sie czuje i czulam i pewnie bede czula ......ale o tym kiedy indziej.
Buziaczki. Glowy i sutki do gory

Reset
piosenka, lub moze raczej wyrob piosenko-podobny dla Ciebie ze specjalna dedykacja od Forsa

Historia mojego nicka jest zgoła inna , ale zapewne jestem tylko efektem ubocznym rzeczywistości w której żyje....
Dzięki

fajnie tam.... gdzie fajni ludzie...
buziak reset

17 stycznia... tyle wystarczyło bym zapomniała... nawet nie wiem co czuje , chyba nie umiem już prostymi słowami wyrazić swoich emocji, czas płynie nieubłaganie, sentencja czas leczy rany jest kurewsko prawdziwa. Nie umiem zrozumieć czemu wtedy kiedy trzeba nie umiemy w nią uwierzyć... nie umiemy choć życie wiele razy odowodnilo ze tak jest.. pozostał niesmak , a może już nawet nie , to już słowo nacechowane zbyt wielką dawka emocji by nim opisać moje uczucia po nim. Już nic nie zostało , takie zwykle nic , no może odrobina , ale jeszcze nie wiem czego , współczucia?? Być moze

Wczoraj znowu mi się wszystko wysypało, nie wiem dlaczego tak a nie inaczej , ale jednak... Chyba nie ma nad czym myśleć, tak poprostu czasem sie dzieje i tyle. Zresztą w moim życiu nigdy nie było, zbyt "prosto" no bo i po co , no bo i kurwa jak...

Kiepska ze mnie zimna suka , i nic nie pomaga ani co nocne mantry , ani tapeta w telefonie , ani próby na żywych przedstawicielach odmiennej płci , czasem mam wrażenie ze nawet innego gatunku , ale to już mała dygresja.... pojadę na weekend w cholerę z tej zapchanej noclegowni, może mi się co nieco rozjasni , pouklada i co nie co przejdzie... sama się nakrecam, sama generuje koszta, jeszcze trochę a gra przestanie być opłacalna. W zestawieniu zysków i strat jestem pod kreską a bilans musi się zgadzać w totalnym rozliczeniu bo inaczej zaczyna się utykac, i to nie koniecznie z winy strony poszkodowanej tj- dającej... cóż za w cholerę absurd... czasem rano czuje się jakbym zakładając buty wskakiwala w matrix , jakies cudze życie , cudze radości , cudze obawy , a ja jak pieprzona aktoreczka zamieram w ubogim uśmiechu... ile jeszcze dróg przed nami , czas spokojnie mija, jak pacynki nieporadnie machamy rękami, nie umiemy przyznać, ze mało , ze źle , ze brakuje... ja się kiedyś przyznam , a może nie , a może to kiedyś jest tylko wymowka by nie było teraz... Ojjj jedno czego jestem pewna to to ze skocze.... a ryzykantka w tym aspekcie z dużym doswiadczeniem...
Sentencja, ze rozejdzie sie po lokciach daje mi siłę, bo w sumie co, ze niby czemu nie, bo do cholery jak? A co mi tam , skacze!!!

Przemyślałam czas, przespałam się z nim, przytuliłam do siebie..." Nie trać czasu dla ludzi, którzy cię olewają" masz rację kochanie... masz racje.. mój sentymentalizm bywa zgubny, i ta nadmierna potrzeba przynależności. Nie mam powodu do smutku, jest spokojnie i cicho, płynie muzyka jednostajnym rytmem i wzięłam się za coś o czym marzyłam całe życie, a wytrwale odkładałam na święte nigdy. Dam radę bo jak nie ja to kto? moja nonszalancja bawi nawet mnie sama ja "bóg " zblazowany ale jednak...

No i to by było na tyle , małolata trzasnela drzwiami zrzuciła płaszcz i sukienke , lekkim krokiem skierowała się do łazienki. Struzki wody mieszały się z krwia , już nie czuła lęku , wbijając nóż w jego plecy poczuła natychmiastową ulgę, zadawała ciosy metodycznie. Ludzkie ciało jest słabe , wystarczyło jedno cięcie pozostałe dwadzieścia bylo już tylko nienawiścią i zemstą.
Dźwięk komórki rozległ się wesołą melodią
- tak
- gdzie ty się podziewasz ? Pół wydziału cię szuka
- a co was pogielo? Co ja mam 12 lat?
-nie zanioslas prac na czas!
- zaniose jutro , cos wymysle.
Z głośnym westchniem odłożyła sluchawke, nic się nie stało, skąd ta panika?, muszę się wyspać , zapomnieć .

Ja, moje ja i ja , nie pamietam już jak to było , od 2 maja 2006 przestałam być, i czasem łapie się , ze zapomnialam jak to było być .... czerwono pomarańczowe ściany otaczają mój umysł , cofa się w czasie w ułamku sekundy przeskakuje przez lata... na ścianie wisi mój ukochany obraz, wracam do teatru w przyszłym tygodniu mamy przesłuchanie , wracam do muzyki ... ogarnia mnie znów " mogę" takie wielkie " mogę" jak lata temu ... budze sie, jak źle ułożony budżet , musiałam zmienić ustawienia na rewersie zeby zacząć funkcjonować poprawnie, czuje ze chcialam wydać emocje z 20 lat w miesiące i wszystko poszło się jebac.... drażni mnie to słowo... wszystko się wysypalo , tak lepiej.
Dziś już ciszej , już nie krzycze, to źle ? Ze nie boli ? Ze taka cicha zgoda ? Na przeszłość, na to ze nie wróci, ze nie będzie jak dawniej ... patrzę w oczy renifera... przytule go w nocy i potrzymam za czerwony nos , jak ja , jak ciebie , dla siebie , i te pieprzone przecinki się mnożą bez opamiętania... ehh final countdown, już to dziś słyszałam , teraz w radio restart , czy to znak ? Układam algorytm z moich pomyłek, słabości i leków, zaczynam wychodzić na zero , a moze to wynik tej cholernej awersji do równań? Rozdmuchalam kilka lat jakby to był koniec , a przecież nigdy tak nie będzie , to ścieżka na którą weszłam przez pomyłkę, Hahaha oj Aneta, Anetka ale dziś pierdo..... sz

Jedną nogą jestem już w innym świecie , i nawet naturalne antydepresanty w postaci osniezonych sosen wokół mojego domu nie sprowadziły mnie na ziemię... kocham ta biel ktora rozblyskuje setkami igiełek w moich zrenicach. Nie chciałam być sobą tak długo , a jednak, a jednak jestem znow i Kurcze to miłe...900 metrów , 479 kroków, 334 oddechy, 13 lykow zimnej słodkiej kawy na dzień dobry. Ehhh gdzie mam skierować myśli by były dalej od niego , nie umiem ...

Inny świat tak namacalnie, staje obok, chwyta za rękę i nęci ... boje się i pragnę zarazem wszystkiego co się z tym wiążę, czy zaufanie i lęk moga być tak bardzo w parze, że mieszają się ze sobą w jedno uczucie? Perspektywa totalnej zmiany, wywrócenia mojego świata do góry nogami , odwrócenia decyzyjności o własnym byc, albo nie być już nawet nie o 180 stopni, ale o 360... Zaufać w pełni...? popłynąć?, zaryzykować? Tysiące myśli rodzi się w mojej głowie, milion znaków zapytania , setki niezadanych pytań, które powinnam zadać a nie umiem ich wyartykułować, nie znajduje słów... Sen staje się realnością, a ten pieprzony lęk nie pozwala w pełni cieszyć się gamą barw... A gdy stane na peronie i zobaczę Cię na przeciw mnie to czy pobiegnę w twoją strone?, czy otworzysz ramiona? czy będziesz? Zamykać wszystko za sobą czy zostać asekurantką... Jestem wielkim znakiem zapytania... zanurzonym w wielkim marzeniu, bo przecież nie może być źle...

Reset,
Twoje mysli sa bardzo logiczne i daja duzo do myslenia.
pozdrawiam